Tomislav Ketig, redovni član Vojvodjanske akadeimije nauka i umetnosti, preminuo je 16. januara 2020. u Novom Sadu.
Bio je pesnik, pripovedač, romanopisac, dramaturg, enciklopedista i esejista, a pisao je i studije iz istorije i književne kritike.
Rodio se u Novoj Gradiški (Hrvatska) 17. septembra 1932. godine. Detinjstvo je proveo u Beloj Crkvi i Bjelovaru, a nakon toga je živeo u Novom Sadu. Studirao je medicinu u Beogradu, a diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu.
Od 1959. godine radi kao urednik u novosadskoj izdavačkoj kući Progres, a nakon gašenja ovog izdavača 1965. prelazi u Forum. Tu ostaje sve do 1976. godine, kada počinje da radi u Redakciji za Vojvodinu Enciklopedije Jugoslavije. U Enciklopediji Jugoslavije je objavio više od 100 članaka.
Bio je glavni urednik Enciklopedije Vojvodine pri Vojvođanskoj akademiji nauka i umetnosti. Bio je i predsednik Društva književnika Vojvodine i v.d. predsednika Društva književnika Jugoslavije, urednik više časopisa iz oblasti kulture, antologija poezije.
Dobitnik je više priznanja u zemlji i inostranstvu, uključujući i Orden bratstva i jedinstva, Oktobarsku nagrada Grada Novog Sada, Godišnju nagradu Društva književnika Vojvodine, Nagradu Stražilovo i Nagradu Vlade Baden Vitenberga.
Objavio je više zbirki poezije, drama (od kojih su mnoge uspešno izvođene u inostranstvu), kao i više romana i eseja. Dela su mu prevedena na albanski, francuski, mađarski, makedonski, holandski, nemački, slovački, slovenski, rumunski, ruski, rusinski, švedski i italijanski.
Prevodio je dela Edgara Alana Poa, Dilana Tomasa, Ernesta Hemigveja, Džeka Londona i drugih.
U stripu je ostavio značajan traga kao urednik Progresovih i Forumovih izdanja Crtani romani, Panorama i Stripoteka.
Poezija, pripovetke, romani, drame, esejistika, književna kritika, publicistika, enciklopedistika.
Njegova knjiuževna dela objavljivana su tokom šest decenija u svim relevantnim književnim i časopisima za kulturu u svim kulturnim centrima tadašnje Jugoslavije. Drame su mu izvođene u pozorištima u Novom Sadu, Subotici i Pirotu, a televizijske i radio drame u Novom Sadu, Beogradu, Sarajevu, Skoplju, Budimpešti, Beču, Sarbrikenu, Kelnu, Hilversumu. Napisao je i stotine enciklopedijskih članaka, među kojima su mu u Enciklopediji Jugoslavije objavljene obimne monografije, jedine te vrste: „Kultura u Jugoslaviji 1918-1988“ i „Nauka u Jugoslaviji 1918-1988“.
Knjige – Poezija: Prometej u povratku (Novi Sad,1962); Amanet (Novi Sad, 1981 – nagrada „Stražilovo“); Poeme i balade (Zagreb, 2002); Eseji o nadrealizmu Sanjari i fotografi zoe (Novi Sad, 1975); Knjiga drama Pomračenja (Novi Sad, 1969) Romani: Slepi putnici (Subotica, 1972); Lude godine (Novi Sad, 1973 i Beograd, 2009); Velebitski orao (Subotica, 2007); Rakova djeca (Zagreb, 2007); Duga senka svitanja (Novi Sad, 2007. Minhen 2011 – glavna nagrada Vlade Baden Virtenberga na međunarodnom konkursu u Zindelfingenu), Damin gambit (Matica hrvatska, Subotica, 2014).
Izvedene pozorišne, televizijske i radio drame: Vozačev nokturno (Nagrada na Festivalu Jugoslovenske radiotelevizije, Koper, 1963 Novi Sad, Budimpešta); Astronauti (Narodno pozorište, Pirot i Novi Sad – koncertno izvođenje na Sterijinom Pozorju 1963); Ružičasta noć (Narodno pozorište, Suboticam 1964); U cara Trajana kozje uši (Novi Sad, Beograd i Festival jugoslavenske radio drame, Ohrid, 1965; Beč, Budimpešta, Sarbriken, Keln, Skoplje, Hilversum 1967); Rekorder i aligator ( Novi Sad, Festival jugoslavenske radiodrame, Ohrid, 1968); Poslednji dani Sirakuze (Budimpešta, Novi Sad, Sarajevo 1969); Kulosfera (Nagrada Društva književnika Vojvodine, Srpsko narodno pozorište, Novi Sad, 1972); Život teče dalje (TV Novi Sad, 1977); Lud kamen na granici (TV Novi Sad, 1977); Ulje na vatru (TV Beograd, 1978).
Urednik, koautor i pisac predgovora za antologiju Pesnici Vojvodine (Novi Sad,1983) sa poezijom svih naroda i narodnosti Vojvodine, objavljenom izvorno in u prevodu na srpskohrvatski, engleski, francuski i ruski jezik. Koautor antologije Jugoslavensko pjesništvo NOB – revolucije (glavni urednik Predrag Matvejević, Zagreb,1983). Autor predgovora knjigama Mirka Kobvača i Anđelka Vuletića. Selektor ličnosti iz Vojvodine za izdanja American Bibliographical Institute.
Sekretar Društva književnika Vojvodine (1969-71), potom predsednik Društva (1971-75). Potpredsednik i v.d. predsednika Saveza književnika Jugoslavije (1975-78). Član je Društva hrvatskih književnika i Hrvatskog društva pisaca, kao i Hrvatskog centra Međunarodnog PEN-a.
Uz navedene književne nagrade dobitnik je i Ordena bratstva i jedinstva sa srebrnim zracima, Oktobarske nagrade Novog Sada 2002, te Nagrade Društva književnika Vojvodine za životno delo 2009.godine.
Prevodio je s engleskog prozu Edgar Alan Poa, Džeka Londona, Ernesta Hemingveja, Frensis Skot Ficdžeralda, Dilena Tomasa i Alekseja Panšina te pesme Džulijena Sajmonsa.
Njegova poezija, romani i drame prevedeni su mu na mađarski, nemački, italijanski, holandski, francuski, engleski, ruski, švedski, slovenački, albanski i makedonski jezik.
U toku 2018. godine Gospodin Ketig je ispoljio svoju aktivnost oko proučavanja istorije podunavskih Švaba. Za svoj doprinos i pomoć oko očuvanja uspomene na Švabe koje su nekada živele na ovoj teritoriji Fondacija podunavskih Švaba „Zavičajna kuća“ dodelila mu je “Nagradu za čestitost“ na svečanosti u Sremskim Karlovcima.
Tokom godine radio je na sociološko-istorijskoj studiji:
– VOJVODINA – SAMOSVOJNA GEOPOLITIČKA I CIVILIZACIJSKA CELINA
koju je objavio u Zborniku Vojvođanskog kluba u Novom Sadu i saopštio na savetovanju pod nazivom:
Sto godina Vojvodine u Srbiji (1918 – 2018).
Rad saopšten na skupu:
Tomislav Ketig, dopisni član VANU, je bio glavni urednik Enciklopedije Vojvodine. Bio je član Međunarodnog udruženja pisaca PEN, Društva književnika Vojvodine, Društva hrvatskih književnika i Hrvatskog društva pisaca, saradnik kao i selektor Američkog biografskog institute ABI (American Biographical Institute) za Srbiju. Pored toga gospodin Kertig je objavio dve knjige koje su imale dobar odziv kod čitalaca.
Objavljene knjige:
Dopisni član – Glavni je urednik Enciklopedije Vojvodine i autor više članaka za Enciklopediju. U okviru projekta „Odnos privatizacija u evropskim reformskim zemljama i uticaj na društveno stanje u Srbiji i Vojvodini“ obradio je temu „Kulturni život u Vojvodini i Novom Sadu kao njegovom dominantnom središtu od 1946. do 2014. viđen kroz uticaj društvenih promena, sa naglaskom na književnu sferu“.
Dobitnik je Nagrade Balint Vujkov – Dida za životno delo za 2014. godinu. Objavljen mu je roman Damin gambit u izdanju Matice hrvatske u Subotici. Pristupno predavanje u VANU pod nazivom Zajednički kulturni identiteti nacionalnih kultura na prostorima nekadašnje Jugoslavije održao je 17. aprila 2014. Tekst predavanja je objavljen u časopisu Politikon.
Izabran je za dopisnog člana VANU 2013. Bio je glavni urednik Enciklopedije Vojvodine i autor više članaka za Enciklopediju.
Bio je aktivni učesnik na okruglim stolovima i savetovanjima o kulturi i kulturnoj politici.
Napisao je sledeće knjige, koje su predate izdavačima: